Yunan kültürünün nasıl Odyssey ve Iliada destanları varsa, Hint kültürünün de Ramayana ve Mahabharata destanları var. Prambanan Tapınağı’nın iç cephelerindeki duvarların tamamı Ramayana destanın resmedilmiş kabartmaları ile işli. Hinduizmin üç büyük tanrısından biri olan Vishnu’nun yeniden dünyaya gelmiş, reenkarne olmuş hali Prens Rama’nın hikayesini anlatır ve Odyssey’de olduğu gibi bir yolculuk hikayesi de barındırır bu destan. Rama, nişanlısı ve kardeşi ile birlikte sürgüne gönderilir ve onlarca yıl süren sürgün aydınlıkla ve zaferle sonuçlanır. Tanrı-insan baş karakter Rama, kadın ve bağlılığın temsili nişanlısı Sita, yol arkadaşı kardeş Lakşman, kötülüğü temsil eden taraf Rawana, destanın sonunda zaferle döndükleri Ayodhya…
Prambanan Tapınakları’nın dış cephelerindeki kabartmalarda ise birçok defa bir ağaç ve altında iki yanda birer hayvan resmedilmiş. Bu ‘hayat ağacı’ sembolü. Kalpataru isimli ağaç kendisinden dilek dilenen dişi bir varlık, her zaman Kinnara ve Kinnari adlı iki canlı tarafından korunmakta. Ağacın altında sağ ve sol yanlarındaki hayvanlar bu koruyucular olsa gerek. Sadece Hinduizmde değil, günümüze dek gelen bir pratik olarak ağaca kumaş, kağıt vs. bağlama, dilek dileme sıkça rastlanan bir dua etme şekli.