Laguna Nimez kuş rezervi, el Calafate

Patagonya’da her şey ve herkes yalnız: göller, dağlar, insanlar, kuşlar bile; eğer burada herkesi birleştiren bir şey varsa o da yalnızlık olmalı. 

El Calafate’de şehrin içinde ziyaret edebileceğiniz bir yer Laguna Nimez kuş rezervi. Şehrin ana caddesi Libertador üzerinde yürüyüp köşedeki parktan (Intendencia Parque Nacional los Glaciares) göl tarafına dönüp yürüdüğünüzde yaklaşık bir on beş dakikalık yürüyüşün sonunda ana cadde Calle 2 üzerinde giriş kapısını bulacaksınız. 

Arjantin gölüne bakan bataklığa benzeyen geniş bir alan, ziyaretçiler için kırk-kırk beş dakikalık bir yürüyüş rotası yapılmış, her durakta oturmanız için bir bank ve görebileceğiniz kuşların isimleri ve fotoğrafları var. Yalnız hava o kadar rüzgarlı ki otların arasından kuşları görmeye çalışmak rüzgarda ayakta durmaktan daha az zorlayıcı. Uzakta beliren flamingolar, o iki iğne gibi bacaklarının üzerinde nasıl sağlam duruyorlar biz insanlar ayakta duramazken? Belli ki hava koşullarından hepsini göremeyeceğiz bu kuşların, resimlerine bakıp varlıklarından haberdar oluyoruz: uzun kuyruklu çayır kuşları, Patagonya bülbülü, siyah boyunlu kuğu, Şili flamingosu, kaz çeşitleri, Güney Amerika’ya has canastero… Bir de bu kuş rezervinde değil de Patagonya’da sonsuza gider gibi giden yollarda yol alırken tepelerde buraların sahibi gibi uçan kondorlar, uçan en büyük kuş olma ünvanına sahipler.

 Uzun objektifli kamerası ile kuşları fotoğraflayan bir turist, yüzü dışında her yerini kapamış bir başka genç kız ve ben rüzgarda savrularak rotayı tamamlıyoruz. Aynı yoldan yine merkeze Libertador üzerine çıkıp yürümeye devam ediyorum ve ileride el Calafate’deki favori mekanım Borges & Alvarez kafesine, aynı zamanda bir kitapçı, varıyorum. İçeride duvarlar tamamen yazılarla kaplı, raflar kitaplarla dolu, yere kadar inen camlardan dışarıda hayat sessiz sakin akıyor.